Een weekendje Portland
Portland is de grootste stad van Oregon in het noorden van de staat. Er wonen zo'n 650.000 mensen en met alle dorpen en steden er omheen zijn dit er 2,5 miljoen, het is dus een serieuze stad te noemen. Portland heeft zelf geen bekende toeristische hoogtepunten, die liggen vooral net buiten de stad. Toch wilde Pat hier graag heen omdat er nogal wat brouwerijen zijn te vinden waaronder een aantal hele leuke. Portland heeft zo'n 80 brouwerijtjes waarvan we er een paar gaan bezoeken.
Door de Cascades naar Oregon
Donderdag ochtend verlaten we het gezellige Beierse dorp Leavenworth. Het doel van vandaag is om via een autorit zoveel mogelijk van de Cascade mountains te zien. Deze bergketel loopt van noord naar zuid vanaf Brits Columbia tot in Californië. Vooral het deel in Washington en Oregon is erg mooi. Het eerste stuk vanuit Leavenworth is rotsachtig met veel bomen en stroompjes. Als we de bossen uitrijden richten het oosten komen we in een meer woestijnachtig gebied terecht. Dit deel van Washington en Oregon lijkt misschien meer op Arizona. Er is niet veel groen, de bosjes die er groeien zijn laag en grijsachtig en overal liggen stukken lavasteen.
Beieren in Washington
Op zondagochtend zijn we traditioneel weer op tijd wakker. We hebben nog wat dingen te doen in het park dus rijden we Wells Gray weer in. De eerste stop is de Dawson waterval, dit is de breedste waterval van het park en kunnen er meteen naast staan. Daardoor zien we goed met welke snelheid het water stroomt en hoe het naar benden stort. We rijden nog even terug naar de weg waar we moederbeer met haar jong hebben gezien in de hoop dat ze daar weer rondscharrelen, maar dat was iets te veel gevraagd. We stoppen nog bij Moul falls, waar Jan en Jose nog naartoe wandelen.
Wells Grey provincial park
De plaats Lillooet ligt in een vreemd eigen microklimaat. Het is er droog, bijna zoals in een woestijn. Op woensdag willen we ’s ochtends wat wandelingetjes doen aangezien er nogal wat wild zou zitten in de omgeving. We zoeken een half uur naar het begin van de wandelingen maar kunnen het niet vinden, we besluiten dan ook om maar gewoon verder te rijden We gaan naar Hell’s Gate in de Fraser Valley. We rijden door een vrije smalle vallei en de weg kronkelt tegen de berghelling omhoog en weer omlaag en weer omhoog.
Richting de Rockies
Ach wat gaat de tijd snel…. Het is alweer dinsdag 5 juni… En we zijn vrijdag opgehouden met typen dus er is nog wat bij te werken… Zaterdagochtend worden we wakker in een grijze wereld in Powell River. We hadden bedacht om naar het museum te gaan van de First Nations maar dat blijkt pas om 10.00 uur open te gaan en aangezien we geen zin hebben om te wachten rijden we richting de boot. We rijden over de Sunshine route en zien zee, bergen, bomen en nog meer zee en eilandjes.
Wildlife spotten
Op woensdag besluiten om de westkust van Vancouver Island alweer te verlaten. Het eiland heeft niet heel veel wegen, dus we moeten dezelfde weg terug als die we gekomen zijn. Onderweg stoppen we kort in Coombs om een foto te maken van de rodeo grounds waar we tijdens een eerder bezoek tijdens de rodeo zijn geweest, het ziet er ook zonder mensen nog herkenbaar uit. In Cathedral Cove stappen we uit om een wandeling te maken tussen een groep reusachtige bomen. De grootste is zo’n 65 meter hoog en 9 meter in omtrek, het zijn douglas sparren.