Texas
Azoren
Roadtrip Amerika
Londen
IJsland
Zuid Amerika
Japan
Wereldreis 2009
Bosnië en Herzegovina
Onze foto's
Oostenrijk
Pat blij in de Sour House van Cascade brewing
Pat blij in de Sour House van Cascade brewing
 

Portland is de grootste stad van Oregon in het noorden van de staat. Er wonen zo'n 650.000 mensen en met alle dorpen en steden er omheen zijn dit er 2,5 miljoen, het is dus een serieuze stad te noemen. Portland heeft zelf geen bekende toeristische hoogtepunten, die liggen vooral net buiten de stad. Toch wilde Pat hier graag heen omdat er nogal wat brouwerijen zijn te vinden waaronder een aantal hele leuke. Portland heeft zo'n 80 brouwerijtjes waarvan we er een paar gaan bezoeken.

De stad is al sinds de tachtiger jaren bezig om de bier hoofdstad van het land te worden, dat is gelukt, maar inmiddels hebben andere steden ook zoveel brouwerijen. Bier is hier heel gewoon, het is eerder gek als je een paar blokken geen brouwerij ziet. Inmiddels is Nederland ook goed bezig, wij hebben er nu al meer dan 500.

Enfin, zodra we vrijdag aankomen in ons huisje in de stad gaan we op pad, we besluiten om de eerste brouwerij lopend aan te doen. Een half uurtje lopen kan geen kwaad na een lange autorit. Tja, op wandelafstand van ons huisje zijn wel 10 brouwerijen te vinden. We lopen dus rustig naar Cascade Brewing, dit is een brouwerij die vooral zure bieren maakt. Het proeflokaal wordt ook wel aangeduid als 'Sour house'. De keuze is er behoorlijk groot en de prijs acceptabel te noemen. Thuis koopt Pat deze bieren niet zomaar omdat de flessen al snel 30 euro kosten, dat blijken ze hier ook te kosten. Maar in Amerika kun je altijd vragen om een 'taste flight'. Je kunt dan bv 6 kleine glaasjes bier proeven, soms zoekt de brouwer deze voor je uit, vaak kun je ook zelf kiezen. Bij Cascade mag er zelf gekozen worden. We nemen er ook wat kleins te eten bij zodat de zure smaak niet te lang blijft plakken. Anders zouden alle bieren hetzelfde kunnen gaan smaken, dat zou toch zonde zijn. Na er een aantal geproefd te hebben lopen we terug naar ons eigen buurtje. Hier is een Wholefoods supermarkt met veel ecologische producten. Omdat we niet veel zin hebben om zelf iets te maken nemen we wat brood en beleg bij en eten dit in ons huisje op. Vandaag was de dag al lang genoeg, we zijn vanuit White Salmon via de Columbia Gorge en de fashion outlook naar Portland gereden. Het is dus een mooi moment voor een eenvoudige film op Netflix.

Zaterdag ochtend ontbijten we braaf in ons huisje en nemen de bus naar downtown. Het is maar een kort stukje met de bus en al snel komen we voorbij het bekende Portland bord, hier moesten we maar eens uitstappen. Onder de brug is het behoorlijk druk met mensen die er rennen, wandelen, de hond uitlaten of naar de markt gaan. Elke zaterdag is er een gezellige markt in dit deel van de stad. Wij wandelen wat over de markt en bekijken dezelfde spullen die we thuis ook op de markt zien. Het is inmiddels lekker warm, dus we lopen in tshirt en hebben onze zonnebrillen nodig vanwege de felle zon. We wandelen nog wat langs de Wilamette rivier en langs het Pride festival terrein. Dit weekend is het Gaypride in de stad er lopen dus heel wat mensen vrolijk uitgedost rond. We snappen niet zo goed waarom er een groot hek om het festival is geplaatst. Deze dagen gaan toch immers over de rechten van vrijheid uiting, daar hoort toch geen hek omheen. Later bleek dat de parade ergens anders is en dit een deel van de Pride is waarvoor betaald moet worden. Via het commerciële centrum en een bakkie koffie bij de Starbucks gaan we naar de toeristen informatie. Syl wil graag weten waar hier de leuke winkeltjes zitten. Dat wordt ons uitgelegd en 15 minuten later lopen we weer te shoppen. Syl vind een hele coole spijkerbroek die ook nog eens leuk staat bij haar nieuwe sneakertjes, da's dus ook gelukt. De stad is net als meeste Amerikaanse steden opgebouwd uit blokken en kaarsrechte straten. Die geeft weinig ruimte voor spontaniteit en gezelligheid. Toch is de stad best gezellig van uitstraling, vooral old town, het oudere gedeelte van de stad. Wat wel heel erg opvalt is de hoeveelheid daklozen op het trottoir. In de straten zien we Ferrari's en Lamborgini's rijden, terwijl op de stoep mensen liggen te slapen en ze met drugs bezig zijn, dit contrast is wel heel erg groot. Ondanks dat voelen we ons wel op ons gemak in deze wijk. Na al dat gewandel krijgen we trek en gaan we een sushi tent in waar ze een treintje hebben, daar worden we blij van. Het is een beetje een tweede rangs sushi tentje, maar omdat het niet zo duur is vinden we het prima zo.

Het is weer tijd voor een brouwerij, een paar blokken 'omhoog' zit de Deschutes brouwerij. Hier proeft Pat wat biertjes, maar is niet heel erg onder de indruk van de commerciële smaak. Het proeflokaal is een soort fabrieks hal, heel groot en heel lawaaierig. Pat vind het zelf ook niet bijster leuk, dus er word geen tweede proef plankje besteld. We gaan weer op weg naar de bushalte, hoera voor Google Maps, want de bushalte is snel gevonden en zet is voor de deur van de volgende brouwerij af. De volgende is Migration Brewing. Een veel kleiner en gezelligere proeflokaal met alleen locals. Ook hier worden weer wat craft biertjes geproeft terwijl Syl een wijntje neemt. Omdat het buiten een beetje regent kunnen we niet buiten zitten en dat vinden we best jammer want de temperatuur is wel vrij hoog. We besluiten dus een deurtje verder te gaan, naar de Stammtisch, een heus Duits restaurant. Hier hebben ze tafels aan het raam en die staan open, zitten we toch nog een beetje buiten. We moeten wel even wachten op een tafeltje en als een Amerikaanse familie bijna 'ons' tafeltje claimt springen we er vriendelijk tussen om te vertellen dat we eerder waren en van heeeeel ver komen. Gelukkig is de bardame wel gecharmeerd van onze vrolijkheid en we kunnen aan het open raam zitten. Alles op het menu is Duits, dus ook het eten en de drankjes. We bestellen beide een Duits biertje en later op de avond een wurstteller met overheerlijk sauerkraut, jammie. Thuis kijken we nog wat Netflix om zoals altijd niet al te laat naar bed te gaan en keurig op tijd op te staan. Toch is Pat zondag pas om 9 uur wakker, dat krijg je van 2 brouwerij bezoeken op 1 dag. Toch staat er nog eentje in de planning voor vandaag.

Maar eerst gaan we naar de Nike factory outlet, Portland heeft daarvan de eerste omdat Nike hier in de buurt is opgericht. Het is 15 minuten met de auto. Het is een mooie grote winkel zoals we ze wel vaker zien in de outlet malls. De hele achterkant van de winkel is voor de schoenen en de achterste muur is voor de echte koopjes net als altijd. Die koopjes zijn vaak echt heel goedkoop, soms betalen we 20 euro voor een paar sneakers. Vaak zijn er alleen de afwijkende de maten of gekke kleuren over. Maar deze keer sleept Pat er 2 paar sneakers mee voor onder de 100 euro, da's een mooie prijs. Jammer genoeg is er voor Syl niets bij deze keer en Nicoline moeten we ook teleurstellen. Nu is het weer tijd voor bierdingen. Via Pat's bier App heeft hij een winkel gevonden waar ze misschien hele speciale bieren verkopen, dit is wel aan de andere kant van de stad, dus we gaan weer op pad. Het is een zogenaamde growler shop waar je je eigen fles kan laten vol tappen met je favorite bier. Zo'n grote fles mee naar huis nemen is niet handig, maar gelukkig hebben ze nog een paar flesjes van een van Pat's favoriete biertjes staan. Deze biertjes zijn in Nederland moeilijk verkrijgbaar en als er wat flessen naar NL komen zijn ze als snel 35 euro. En hier maar 12 euro, Pat is weer blij. De medewerker van de winkel heeft gestudeerd in Nederland en komt er jaarlijks, hij geeft Pat nog een tip voor een goede bierwinkel. Dus we stappen weer in de auto naar opnieuw een andere kant van de stad. Hier is een winkel met 1200 verschillende biertjes waar de keuze dus alleen maar moeilijker is. Er kunnen natuurlijk niet al teveel biertjes mee naar huis anders wordt de tas te zwaar. Uiteindelijk zijn het 9 biertjes geworden die we in onze bagage moeten zien te proppen, maar dat heeft Pat al vaker gedaan dus hij redt zich vast wel. Er staat nog 1 bierig uitstapje op het programma en dat is brouwerij 'Hair of the Dog'. Deze brouwerij komt elk jaar naar Nederland tijdens een bierfestival en maakt ook biertjes samen met Nederlandse en Belgische brouwers. Alle biertjes zijn er lekker en de terriyakki steak sandwich gaat er ook wel in. Pat besteld nog 2 mini proefglaasjes van een vintage variant en we zijn klaar met Portlandse bierproeverijtjes. We kunnen elke bierliefhebber aanraden deze stad te bezoeken, er zijn zoveel brouwerijen met bijbehorend proeflokaal dat het eigenlijk teveel is. Het openbaar vervoer is goed en het centrum is compact, het is er ook niet erg duur.

Eenmaal terug thuis aan onze kant van de rivier besluiten we nog een keer naar de Stammtisch te gaan. Syl wil graag even buiten zitten en dat blijkt ook heerlijk te kunnen terwijl het 32 graden is. De bomen in de wijk van ons huisje zorgen voor een heerlijke koelte. Na een biertje gedronken te hebben vragen we of we onze eigen Stammtisch mogen, die bij het raam van gisteren en dat kan. Terwijl we lekker half binnen en half buiten zitten begint het enorm te waaien en en wat later regent het ook goed. Volgens de buienradar zijn er wat heftige buien op komst. Ons kan weinig gebeuren, we zitten hier droog en bestellen nog een biertje en een schnitzel. Het is een reuze schnitzel die we samen delen. Tja dat delen van een gerecht of zelfs een koffie vindt men hier heel normaal. De porties zijn vaak heel groot en dat kunnen we niet op, dus vragen we vaak om het te delen. Je krijgt dan een bord met het gerecht en daarbij voor 2 personen bestek en 2 extra bordjes, super toch. De kleinste koffie is vaak een halve liter, die gieten we dan over in een leeg bekertje, slim heh. Eenmaal thuis zetten we weer een filmpje op en slapen later als roosjes.

Dag Portland, het was leuk je ontmoet te hebben.