Onontdekt Florida
Op maandagochtend zijn we weer op tijd wakker en na het ontbijt stappen we weer in onze bolide om richting Gainesville te rijden. We rijden hiervoor zo’n anderhalf uur, vrij dichtbij dus voor Amerikaanse begrippen. We rijden langs paardenfarms, grote onbebouwde stukken land, kleine dorpjes en grote ranches. Op de meeste plaatsen zijn de bomen behangen met mos, ze krijgen hierdoor een filmachtig uiterlijke, romantisch en melancholisch tegelijk. We rijden eerst naar het dorpje Micanopy waar de tijd stil heeft gestaan. Het dorp bestaat maar uit een paar straten, de hoofdstraat bestaat uit 500 meter aan oude, typisch Amerikaanse huizen. In de meeste gebouwen zitten kleine winkeltjes die allerlei 2-de hands rommel verkopen. Bij de lokale diner drinken we een kop koffie en eten er een taartje bij, we zitten buiten op de veranda in het zonnetje. De zon in combinatie met de rust om ons heen en de heerlijke “koffie met” maakt dat we dit plaatsje super relaxed vinden. We zien even later dat het dorp tot de top12 hoort van cutest little towns in de US. We snappen het.
Joepie we zijn in Florida
Na meer dan 6 maanden en dat is lang voor ons gaan we maar weer eens op reis. Vrijdag ochtend 29 januari stappen we in de auto naar Schiphol. We hebben 1 tas en wat handbagage bij ons. We komen ongetwijfeld met meer dan dit terug, shoppen in Amerika heeft namelijk nogal wat voordelen. We hebben zowaar een vakantievlucht via Tui geboekt, voor een leuke prijs uiteraard. De vlucht van Tui bevalt goed, sommige dingen zoals frisdrank en een filmpje moeten we ter plekke kopen, maar we worden uitstekend verzorgt.
Laatste dagen Zuid Amerika
Jammer hoor, we zijn weer thuis, wel veilig gelukkig. Eerste nog even iets over de laatste dagen in Zuid Amerika. Want de donderdag voor ons vetrek naar huis zijn we nog in Nasca, het plaatsje vlakbij de Nasca lijnen waar we eerder met een vliegtuigje overheen zijn gevlogen. 'S ochtends gaan we eerst in de weer met de laatste set ansichtkaarten. Erna rijden we weer terug richting Lima, maar natuurlijk stoppen we regelmatig onderweg. 1 van die stops is bij een uitzichttoren. Vanuit de lucht hadden we de toren al gezien, ernaast liggen de lijnen in de vorm van een boom en de handen. Vanaf de toren zijn deze vormen aardig te zien, maar vanuit de lucht veel beter, we zijn blij dat we dat al hebben gedaan.
Lima en de lijnen
Op zaterdagochtend stappen we in Cusco op het vliegtuig om een korte tijd later op zeeniveau uit te stappen. We ademen een paar keer diep (heerlijk zoveel zuurstof bij iedere ademteug!) en nemen een taxi naar ons hotelletje. Deze keer hebben we gekozen voor een B&B in Miraflores, een sjieke wijk in Lima. We droppen onze tassen en gaan vrijwel direct op verkenning. Onderweg naar het centrum van Miraflores regelen we een huurauto, die we dinsdag op kunnen halen. De wijk Miraflores is een moderne en zeer nette wijk in deze miljoenen stad. Er zijn geen grote westerse winkelketens te vinden hier in het centrum maar de winkels die er zijn, zijn voorzien van behoorlijk moderne kleding.
Een rommelig begin in Peru
Het is ondertussen zaterdag 13 juni en we lopen dus een dikke week achter met verhalen schrijven. Oepsss... Wat hebben we ook alweer gedaan en vooral wanneer was wat ook alweer? Op donderdagochtend 4 juni verlaten we het Palacio del Sal en vliegen we naar La Paz. Een andere mogelijkheid om naar La Paz te gaan is met de bus maar die tocht duurt al snel 15 uur en is per nachtbus. We zien dat toch niet helemaal zitten dus we kiezen voor de snelle optie. We stappen in een klein vliegtuigje waar slechts 16 personen inpassen en we diep moeten bukken om door het gangpad naar de stoel te komen. De vlucht duurt maar 1 uur en 15 minuten en we vliegen langs de Zoutvlakte. Overal om ons heen zien we hoge bergen met besneeuwde toppen. Het is een erg mooie vlucht maar als we dichter bij La Paz komen is er wat turbulentie en danst het vliegtuig een beetje, dat vindt Syl duidelijk niet leuk! Maar goed, we landen, natuurlijk, veilig op het vliegveld van La Paz. Welkom op 4000 meter hoogte!
De grote zoutvlakte
Dinsdag en woensdag zijn de dagen waar we lang naar uit hebben gekeken. Op deze dagen mogen we gaan spelen op de bijna grootste zoutvlakte ter wereld en dat op 3600 meter hoogte. Naast de watervallen van Iguazu die we eerder deze reis hebben bezocht is dit ook zo'n hoogtepunt. We hebben de eerdere dagen al wat van deze en andere zoutvlaktes gezien. Maandag overnachten we namelijk in een zouthotel dat aan Salar de Uyuni (zoutvlakte van Uyuni) ligt. We zijn dus dinsdag ochtend vroeg op pad om de vlakte op te gaan. Deze witte wildernis heeft een oppervlakte van zo'n 10.000 vierkante meter, dat is een kwart van Nederland.