Dinsdagochtend worden we wakker onder een blauwe, bijna wolkeloze, hemel en gaan na het ontbijt op weg naar Hurricane Ridge. Dit is een uitzichtpunt waarvandaan je hopelijk een blik kunt werpen op Mount Olympic. De weg is mooi bochtig en met een goed uitzicht. We komen erg vroeg aan, er staan zo’n 6 auto’s op de parkeerplaats, en maken een vroege ochtendwandeling over de Hurricane Ridge. We hebben tijdens de wandeling aan de ene kant van de ridge uitzicht op Port Angeles en aan de andere kant op Mount Olympic. Gelukkig hebben we vandaag weinig last van wolken dus zien we verschillende gletsjers vanaf ons uitzichtpunt. Onderweg staken nog 3 Blacktail Deer het wandelpaadje over… helemaal leuk!
Na het obligate bezoek aan het visitor centre en bijbehorende winkel (waar een koelkast magneet wordt gekocht) rijden we de berg africhting Port Townsend waar we de ferry zullen nemen om uiteindelijk een stukje boven Seattle uit te komen. Port Townsend wordt in mamma d’r boekje aangeduid als zijnde een gezellig plaatsje waar nog een aantal Victoriaanse huizen bewaard zijn gebleven. We lopen dus even het dorpje in en het blijkt inderdaad de moeite van een bezoekje waard te zijn. We vergapen ons aan een aantal mooie huisjes en een prachtige B&B die te koop staat.
Als we uitgekeken zijn rijden we naar de boot en gelukkig kunnen we met de volgende mee die over een uur vertrekt. We zien mensen met een ijsje lopen en besluiten op zoek te gaan naar waar ze die dingen hebben gekocht. Gelukkig is de bron snel gevonden dus bestellen we een ijsje. We denken aan een Nederlands schepijsje met 2 of 3 bolletje maar nee…. ook dit gaat op z’n Amerikaans. We krijgen een ijsje met tenminste 8 bollen ijs erin… wow… Het was zo’n beetje een bak ijs (zo één uit de winkel) allemaal in 1 hoorn gestopt! Het smaakt prima maar ik besluit de strijd halverwege te staken en gooi de rest van het ijs weg.
Afijn, eenmaal op de boot genieten we van het zonnetje en het uitzicht en een half uur later zijn we op Widbey Island vanwaar we naar Burlington rijden waar de KOA camping opzoeken. We hebben ondertussen 3 dagen niet meer gedoucht (dat blijkt toch echt wat lastig te zijn in de National Parken) en zijn toe aan verfrissing! We douchen, steken een mooi vuurtje aan en proberen nog wat sterren te kijken maar daar blijkt de volle maan een stokje voor te steken. Pat wilde nog wel een lezing geven over de sterren met z’n nieuwe ‘glow in the dark’ sterrenkaart, jammer.
Woensdag rijden we naar het North Cascades NP voor een snelle blik in deze bergwereld. Het is weer mooi weer en ook hier zien we mooi besneeuwde bergen. Omdat we eigenlijk nog niet vaak gewoon buiten een boekje hebben zitten lezen besluiten we vroeg op zoek te gaan naar een camping en van het zonnetje te genieten. We komen terecht op een keurig onderhouden county campsite en zetten de camper in de volle zon. We wachten niet lang met het aansteken van de BBQ en zitten om 4 uur aan een snack van de gril; een enórme sparerib die we ‘s ochtends in de supermarkt hebben gekocht. We wilden die eigenlijk als avondeten bbq-en maar aangezien er ook 4 steaks zijn gekocht is dit een prima snakkie. We hebben in de supermarkt ook pompoenbier gekocht en ook dat smaakt prima! Het blijft aardig op temperatuur ‘s avonds, in ieder geval genoeg om buiten te kunnen blijven, en we zitten dan ook nog een tijd bij het vuur.
Het bier in heel Amerika is overigens uitstekend te noemen. Er zijn talloze microbrouwerijtjes die hun bier slijten via de lokale supermarkt. Dat maakt het voor ons makkelijk om van alles en nog wat uit te proberen, stout, weize, dark ale, pils, kölsch, pompoen bier en nog wat lekkers. Stuk voor stuk zijn ze erg lekker en een aanrader. Pat’s favoriet is toch wel de Moose Drool uit Montana, net als vorig jaar overigens. Dusse, laat die blikjes Budweiser of Heineken maar staan en probeer eens een sixpackje van het lokale spul.
‘s Ochtends rijden we na het ontbijt de scenic Mountain route door de lage heuvels voorafgaand aan het Cascade gebergte. Het is een korte route die wel voor 1/3e over een onverharde weg gaat maar ook dat is prima te doen. Als we de bergen uitkomen rijden we via wat omwegen naar een camping in Everett die letterlijk naast Cruise America blijkt te liggen waar we de camper in moeten leveren. We blijven niet lang want vanmiddag staat in het teken van shoppen. We splitsen op en Pat en ik hebben in no-time beiden een spijkerbroek gekocht. En dán is het tijd voor sushi! Dit is zo’n immense mall dat we ons niet kunnen voorstellen dat er geen sushi bar is dus gaan we op zoek én vinden we! En het is nog een sushi bar met treintje ook, helemaal goed. Dus kiezen we uit allerlei lekkere hapjes de lekkerste en genieten van deze echt goeie sushi. We blijven haken op 11 schoteltjes, maar dit komt omdat er per schoteltjes wel 5 dikke sushi’s liggen. Pat heeft gezien dat er ook een Apple store is en we lopen ff naar binnen. Natuurlijk verkopen ze er ook Ipads en ondanks zijn stellige uitspraak dat ie dat ding nooit zou kopen loopt ie nu toch twijfelend naar buiten. Omdat we om 6 uur weer hadden afgesproken met pap en mam lopen we naar de ontmoetingsplaats maar eigenlijk zijn we nog niet klaar met shoppen dus knopen we er nog een uurtje aan vast. Ik score nog een cool vest en Pat een boek met recepten van commerciële bieren om zelf thuis te kunnen brouwen en op het randje dus toch ook nog maar de Ipad, hihihihihi. Wéér een gadget om mee te slepen ;-)
De laatste nacht in de camper verloopt rustig maar als we bezig zijn met het laatste ontbijt slaat letterlijk de vlam in de gasleiding! Oef, gelukkig wordt snel de gaskraan dichtgedraaid en na het gebruik van de brandblusser is de crisis bezworen. We ruimen op, pakken tassen in en gaan op weg naar de Boeing fabriek. We hebben een tourtje geboekt waarbij we worden meegenomen naar de enorme hangar waar de vliegtuigen worden gemaakt. Wat gaaf en wat onwijs groot. De hal is ruim één kilometer lang, 500 meter breed en heel hoog. Groot genoeg om Disneyworld California in zijn geheel in kwijt te kunnen. Je ziet dat het groot is, hoort de afmetingen maar tegelijkertijd lijkt het wel alsof je brein niet wil (of kan) registreren hoe groot het nou eigenlijk is. We zien hoe de Boeing 747, 777 en 787 worden gemaakt (nou ja, we staan in de assemblage hal) en vergapen ons aan alles. Er werken hier dagelijks zo’n 17.000 mensen, er staan er 29.000 op de loonlijst…. pffft, wat een aantallen. Er wordt zelfs beweerd dat er een wolkje in de hal is ontstaan vanwege de temperatuur verschillen binnen en buiten, deze heeft zelfs wat regen laten vallen, nouja… Na het tourtje gaan we uiteraard even door de winkel en ook hier wordt van alles gekocht. Mamma vind een leuke windstopper, Pat een t-shirt en koelkast magneet en ik krijg een heeeele gave leren jas van Pat! Echt super! Afijn, als we een half uur later het terrein van Cruise America oprijden zijn we heel wat dollars lichter maar een ervaring rijker! We leveren onze trouwe camper in en laten ons bij het airport hotel afzetten waar we nu nog even zitten te relaxen en met de Ipad spelen natuurlijk. Zo nog een hapje eten en dan is het morgen alweer tijd om naar huis te vliegen.
We hebben weer erg veel mooie dingen gezien en gedaan tijdens deze reis én we hebben ontdekt dat de westkust weliswaar erg mooi is met zijn bergen en bossen maar dat parken als Craters of the moon en Yellowstone veel meer indruk maken. Gewoon omdat de natuur en omgeving er zó anders zijn dan wat we in Europa gewend zijn.
Op naar de volgende vakantie!
Pat en Syl
Ps er volgt nog een Blogje met tips voor het huren van een camper in de VS, voor de liefhebber die er zelf eens op uit wil. Enne misschien zijn we dat zelf wel ;-)
.png){kind=small}
.png)
