Alhoewel we zonder gemopper een week lang regen hebben gehad is het natuurlijk ook wel prettig als af en toe eens de zon schijnt. We zijn geen zon aanbidders of strandmensen, maar om buiten te zijn is het best fijn als het droog is. Maar voordat we richting zon rijden, gaan we vanuit Washington nog een stukje noordwaarts. Ter hoogte van Philadelphia ligt een gebied waar veel Amish mensen leven. De Amish leven in 30 van de Verenigde Staten dus je vindt ze overal, maar in dit gebied wonen er best veel en de omgeving is er erg mooi.
Deze omgeving wordt ook wel Dutch country genoemd, maar dat klopt niet helemaal. De Amish worden hier Dutch genoemd, terwijl het vooral Duitsers van oorsprong zijn. Iemand heeft ooit eens het woord Deutsch verward met Dutch. De meeste Amish komen uit Zuid Duitsland, Zwitserland en de Elzas, niet uit Nederland! In Dutch country, het gebied rond Lancaster wonen naast de Amish, ook Mennoniten, deze hebben zichzelf wat meer vrijheden gegeven. De Amish willen zelf niet afhankelijk zijn van de buitenwereld. In de praktijk komt het er op neer dat ze niet verbonden willen zijn met de buitenwereld, of de ‘English’ zoals zij het noemen. English zijn alle mensen behalve de Amish. Terwijl ze niet zijn verbonden hebben de woningen en boerderijen toch stromend water, gas en elektriciteit. Gas kopen ze in flessen, water pompen ze zelf en elektriciteit wekken ze zelf op, of kopen ze in via batterijen. Als het maar niet direct verbonden is met de buitenwereld. Om rond te komen hebben ze een boerderij, zijn timmerman of hebben andere kunden. De geproduceerde goederen mogen gewoon worden verkocht en sommige bedrijfjes zijn hiervoor alsnog verbonden via een telefoon. De telefoon staat dan niet in huis, maar op het bedrijf en is vaak beperkt bereikbaar.
Niet verbonden zijn betekent wel dat internetdata, tv en radio niet worden gebruikt. De Amish gebruiken geen kerk in de traditionele zin. Elk huishouden is 1 of meerdere keren paar jaar de plaats waar mensen op zondag samenkomen. Het kan zijn dat een huis dan wordt ingericht als kerk. Het is vooral een sociaal samenzijn. Amish mensen mogen wel autorijden, maar kunnen er geen bezitten. Daarom zie je ze in dit gebied vooral wandelen, rennen, met paard en wagen rijden, op de fiets en op de step. De steppende mensen zijn grappig en meteen gevaarlijk om te zien. Amerikanen crossen over de wegen alsof er geen snelheidslimiet limiet is, terwijl de Amish op dezelfde weg de step gebruiken. De paard en wagen, of buggy zijn net iets veiliger want die hebben verlichting en een goedwerkende rem. Bij de 1 kamer schooltjes staan gerust 10 steps voor de deur. De kinderen gaan tot hun 13 of 14de naar school en alle leeftijden zitten in 1 klas. Na hun 14de gaan kinderen vaak bij familie in de leer om een vak te leren. Op school worden maar liefst 3 talen geleerd. Tja, omdat er amper machines gebruikt worden hebben we op het land mannen met 4 paarden en een machine bezig gezien, veel is dus nog handwerk. In het deel waar we woensdag zijn geweest, rond het plaatsjes Bird-in-hand en Farmersville lagen de boerderijen erg dicht op elkaar. Ze waren dus vrij klein en dat is begrijpelijk als veel met de hand gebeurd. De mensen kiezen ervoor om een vrij sober bestaan te leiden, maar dit is iet perse nodig. Ze mogen alles kopen in de supermarkt of winkels, maar kiezen er zelf vaak voor om dat niet te doen. Vaak hebben de mensen maar 4 setjes kleding. Huizen hadden vroeger geen kasten, alle bezittingen lagen of hingen in het zicht. De huizen zijn overigens niet bescheiden, we hebben enorme dikke kasten van huizen gezien. Maar alhoewel de stroomkabel door de straat loopt, is er dan geen aftakking naar de Amish huizen.
Donderdag rijden we een tijdje rond in het gebied bij Intercours, hier is het landschap wat glooiender en nu in de lente mooi groen gekleurd. Bomen staan er in bloei, maar de gewassen zijn nog amper zichtbaar. We komen oa door het plaatsje New Holland, dit is ook het HQ van de New Holland tractor fabriek. In het glooiende landschap staan hele mooie rode en witte boerderij bedrijven met de bijbehorende graan silo’s. Later in de ochtend bezoeken we Amish village, waar een paar gebouwen staan die door Amish bewoond zijn geweest. Hier krijgen we veel informatie over de levenswijze van deze veelal gesloten mensen. Voor ons zijn veel dingen herkenbaar, zoals een mattenklopper, strijkijzer en een Singer voetnaaimachine, maar de gemiddelde Amerikaan kent dit niet. Voor ons is het natuurlijk ook niet gek om mensen overal op de fiets te zien, terwijl dit in de rest van Amerika amper voor komt. Enfin, dit was het noordelijkste deel van dit reisje, we vertrekken naar de kust, waar het ongetwijfeld mooier weer is.
We komen via een mooi kust route in de staat Delaware terecht in het plaatsje Rehoboth. Dit is een populair strand plaatsje, waar we voor de zekerheid een motel nemen. Inmiddels hebben we in 4 weken zo’n 6000km gereden en daar hebben we geen spijt van. We hebben zo ongelofelijk veel gezien intussen en we mogen nog 2 weken. Qua bezine prijs hoeven we het niet te laten, die is ongeveer 50 eurocent per liter. De auto die we hebben is klein en dus vrij zuinig, dus in tegenstelling tot een camper rijden we behoorlijk zuinig. Voordat we in Rehoboth aankomen rijden we via een kustweg door wetlands gebied waar we even lunchen. Als we knabbelend aan ons broodje omhoog kijken zien we meerdere osprey’s, zee arenden in het Nederlands. Deze grote viseters hebben we wel vaker gezien, maar nog niet vissend. We zien er meerdere boven een meertje bidden en heel gestaag afzakken om even later onder water te duiken. Als ze bovenkomen zien we een visje in de snavel en zien we dat de arend het visje al vliegend opeet. Wat cool om te zien zeg! Het plaatsje Rehoboth is nog niet gereed voor het toeristen seizoen, veel winkeltjes zijn nog dicht en er zijn ook nog niet veel mensen, wij zijn de enige in het motel. Het plaatsje heeft een boardwalk van 1 mile, die we op en neer lopen om aan onze beweging te komen. Er is niet veel hoogbouw en het duin is laag waardoor we vaak uitzicht op de oceaan hebben, lekker hoor. Voor Pat is het ook lekker want er zit een goede brouwerij op loopafstand van het motel. Het is de Dogfish head, met hele fijne biertjes en lekker eten. We drinken en beide een aantal, maar Pat raakt al snel aangeschoten, dat gebeurt niet vaak. Als we op het bier menu kijken zien we dat sommige biertjes meer dan 15% alcohol bevatten, oeps, laten we maar gaan.
Vrijdag ochtend zijn we ondanks de biertjes toch vroeg wakker en rijden we verder naar het zuiden, langs de kust. Het is al behoorlijk warm, en later op de dag loopt de temperatuur op tot 30 graden. Eerst komen we via een heel relaxed strand dorp, met de naam Bethany beach. Volgens het dorp is het een quiet town en dat vinden wij ook. Alles is er keurig, geen rommel, geen kroegen, het is een plaatje. We besluiten dat we nog wel even tijd hebben om te shoppen. Over het algemeen gaan we naar een Tanger outlet. Hiervan zijn er tientallen in Amerika. Het zijn een soort kleine dorpjes met heel veel winkels waarvan een aantal voor ons bekend. Het is natuurlijk vooral de standaard kleding, net zo standaard als in Nederland, maar dan voor de Amerikaanse markt, dus niet verkrijgbaar in Nederland. Enfin we kopen beide leuke Airmax schoenen bij Nike en hoeven slechts $70 af te rekenen. Wat zuidelijker komen we een hele smalle landtong terecht, wat Assasteague island blijkt te zijn. We moeten er een enorme brug over, over de baai. Als we bijna de brug over zijn zien we paarden aan de rand van het water staan. Als we later iemand in het park spreken blijken het wilde mustangs te zijn, het gaat om een populatie van 80 tot 100 paarden. Overal staan bordjes dat we er uit de buurt moeten blijven omdat ze bijten en schoppen. Op een afstandje zien we later 8 paarden rondlummelen, we zijn blij dat we onze verrekijker bij ons hebben. Mustangs zijn meestal van die kleine pezige paardjes, maar dit ras is een stuk steviger, leuk om dat ook eens te zien. Later in de middag vinden we een fijne kampeer plek in Kiptopeke national forrest. Alweer een mooi plekje met alle vrijheid en ruimte, aan de Chesapeake bay. Syl wilde hier graag heen omdat ze de naam Chesapeake zo mooi vindt klinken. Nou het klinkt niet alleen mooi, zo is het er ook. Onze tent staat midden tussen de bomen op 3 minuten lopen van het strand van deze baai. In de baai wordt veel gevist en er is een marine basis vlakbij. We hebben er vissers bekeken en ook overkomende helicopters. Na zonsondergang gaan we nog eens naar het strand en merken hoe aarde donker het hier is. We hebben gelukkig een goed lampje, maar als we dat uitdoen is er werkelijk niets meer te zien, we zien onze witte voetjes niet eens. Maar boven ons is wel een geweldige sterrenhemel zichtbaar. De maan is heel klein, maar schijnt toch nog mooi in het water.
We vergeten het bijna, maar vrijwel naast onze tent is een uilen nest. Dit nest is een paar weken geleden tijdens een storm uit de boom gevallen en gerepareerd door mensen. Nu zitten er 2 jonge uilen in waarvan we er eentje goed kunnen zien. Als we zelf in het pikkedonker op onze stoeltjes zitten te luieren komen er 2 enorme pick-ups aangereden, met heel erg veel licht. Ja lekker zeg, doe eens uit jongens. Wij hadden het zo lekker donker op ons plaatsje, we plassen zelfs gewoon in het bos, want na 5 meter is er toch niets meer te zien. Enfin, we kunnen wel mooi zien hoe 4 jonge lui hun tentenkamp gaan opzetten. Dat doen ze heel beheerst en rustig, vaak zijn Amerikanen veel luidruchtiger. Ze hebben we 5 koelboxen, een 15 persoonstent en veel te grote partytent en een tafel van 2 meter bij zich. Als een van de dames per ongeluk een zaklamp op ons schijnt weten ze pas dat we er zijn. Ze verontschuldigen zich wel heel netjes. Ze blijven nog maar spullen uit hun pick-ups halen, waaronder natuurlijk een grote BBQ en een koffie apparaat. Er is geen stroom, dus alles werkt op gas ofzo. Echt waar, onze kampeerset is reuze sober vergeleken bij wat Amerikanen meeslepen voor een weekendje. Veel mensen hebben een boot of jetski bij zich, maar ook wel fietsen of kano’s. Komen wij aan met onze Walmart tent. We zijn trouwens nog nooit bang geweest dat onze spullen worden gepikt. Vaak liggen onze spullen gewoon op een picknick tafel en is de auto open. We voelen ons altijd heel erg veilig in de VS.
Zo hebben we wel weer even genoeg geschreven,
tot later
.png){kind=small}
.png)
