Na bijna 2 jaar niet gevlogen te hebben willen we wel weer eens ver weg. Aangezien er overal nog corona maatregelen gelden besluiten we om iets 'simpels' te boeken. We hebben via TUI een reisje naar Curacao geboekt, incl. vlucht, transfer en hotel, een auto hebben we zelf geboekt. Dit is tegennatuurlijk voor ons, omdat we liever op de bonnefooi op pad gaan, maar we zullen wel zien hoe het bevalt. Na een aantal formulieren te hebben ingevuld en een negatieve test te hebben geüpload kunnen we dinsdag 8 februari op pad. De vlucht verloopt voorspoedig en de transfer brengt ons in notime naar ons hotel in Otrobanda. Na op een terrasje vlakbij ons onderkomen wat gegeten te hebben liggen we de eerste dag vroeg op bed, zo rond 10 uur. Het was toch best een lange dag.
Ons hotel is erg hip, met een eigen foodtruck fibe. Ons appartementje is werkelijk super leuk, met een grote woonkamer en fijne slaapkamer. Er is een klein balkon, maar ook een groot terras voor de deur met uitzicht over Willemstad en de foodtrucks. De volgende dag bekijken we 'onze' kleurrijke wijk en wandelen we over de Pontjesbrug naar Willemstad. Hier slenteren we wat door de straatjes, langs kades en bezoeken de ronde markt. Bij het typisch Nederlandse Plein Café Wilhelmina eten en drinken we wat. De eerste 2 dagen hebben we wat last van de jetlag in combinatie met de temperatuur, het is erg warm, dat zijn we niet meer gewend. Donderdag halen we ons autootje op het vliegveld op. We bezoeken hierna de Hato grotten, een mooi grotten complex met stalagtieten en stalagmieten. Syl wil deze week graag een paar keer snorkelen en dat blijkt op het eiland prima te kunnen. Met de meegenomen snorkel set rijden we naar Zanzibar, een Beach resort. Het is er vreselijk druk en Pat voelt zich hier helemaal niet op z'n gemak tussen al die rare strand mensen. Syl neemt een duik in het bijbehorende baaitje en ziet er mooie visjes, het koraal is hier vrij kleurloos. Om 5 uur begint een wandeling door Otrobanda, deze wordt geleid door een lokale kunstenares die veel weet van vooral de kunst in deze week. Het Bario hotel waar wij verblijven is de aanjager geweest van het opknappen en het voorzien van kunst in de wijk. Alles ziet er daardoor heel kleurig uit. De wijk is een stuk vriendelijker geworden door de straatfeesten die hier zijn gegeven. De mensen hebben elkaar leren kennen en voor elk feest wordt een hele straat opgeknapt en dat is te zien. We drinken en eten wat met een zoon en moeder die we leren kennen tijdens de wandeling, gezellig.
Op vrijdag rijden we eerst langs een paar spuitgaten aan de ruige noordkust van het eiland. Hier kan niet gesnorkeld worden vanwege de hoge golven, er zijn ook geen strandjes. De zuidkust tussen Westpunt en Jan Tiel is wel geschikt voor snorkelen, we bezoeken hier ons eerste baaitje, Playa Kalki. Via een trap komen we op een schattig klein strandje dat deels in de schaduw ligt door de bomen die er groeien. Syl gaat lekker snorkelen en Pat staat op de uitkijk. Iets zuidelijker langs de kust lunchen we op een mooie plek op een klif. Hier komen de leguanen aan je bord ruiken en springen overmoedige jongeren van het klif. De volgende plek waar gesnorkeld wordt is Playa Lagun, nog zo'n pittoresk mini strandje. Het water is er helder blauw, de baai wordt omgeven door kliffen en op het strand lopen kippen en hanen met hun kuikens, best vriendelijk allemaal. Zoals elke ochtend doen we het rustig aan, zo ook deze. Zodra we de deur open doen springt onze nieuwe huisvrind naar binnen, een jong katje dat veel aandacht wil, we hebben haar Jantientje genoemd. We geven het dier natuurlijk geen eten en ook bijna geen aandacht, maar toch komt ze continue terug en wandelt ongestoord ons appartementje binnen. Er zijn best wat andere dieren te spotten op het eiland. Er zijn heel veel honden, leguanen, pelikanen, flamingo's, vlinders, slakken met witte huisjes, fregat vogels, musjes met kuif, reigers en roofvogels te spotten. Verder zien we nog tarpons van 2 meter, mangrovekwallen, een ezel, salamanders, kolibries en papegaaitjes, de suikerbuikvogel en natuurlijk de oranje Troepiaal. We besluiten te ontbijten bij Maira's Keuken. Het ontbijt en de sfeer bevallen zo goed dat we een reservering maken voor maandag avond. Vandaag bekijken we eerst wat flamingo's in een klein natuurgebied, de zoutpannen bij Sint Willibrordus. Hier zien we ook mangrovekwallen in het ondiepe water, dit hebben we nog niet eerder gezien. Daarna gaan we op pad naar Draaibooi Beach waar Syl het water in gaat en Pat de lokale vogels bestudeerd. Voor de lunch gaan we terug naar Playa Lagun waar we bovenop het klif met uitzicht op de baai onder ons lekker eten. Hier zijn de leguanen wel erg brutaal en komen gewoon aan tafel zitten om wat eten te bedelen. Later in de middag gaan we window shoppen in de Breedestraat en eten en drinken aan de Handelskade. In ons appartement kijken we de laatste aflevering van Wie is de mol, we willen wel een beetje bijblijven natuurlijk.
Er komt een schip langs de Pontjesbrug (Koningin Emmabrug) door de Sint Annabaai
In een paar dagen tijd hebben we al best veel van het eiland gezien. We merken dat we heel erg verwend zijn, want we vinden het allemaal maar zozo. Veel variatie kent het eiland niet en de baaitjes lijken best veel op elkaar. Dit eiland zorgt er blijkbaar niet voor dat we onze nieuwsgierigheid kunnen bevredigen. We zijn hier nog heel wat dagen, dus we proberen het wat rustiger aan te doen en er het leukste van te maken.
Zondags beginnen we inderdaad rustig aan door richting de tafelberg te rijden, helaas vinden we geen weg omhoog. Dan maar richting de Caracas baai, hier komen vooral de locals. Het is hier wat rommeliger dan op de stranden waar de toeristen vertoeven, er ligt een joekel van een olieplatform in de baai waardoor het niet echt beeldschoon is. Als we de hoek om zijn zien we het platform niet meer en komen we aan het einde van de weg bij een mini baaitje direct aan zee. Hier zijn de golven best hoog, dus zwemmen lukt hier niet, het ziet er wel weer beeldschoon uit. Fort Beekenburg word nog door ons beklommen, het uitzicht is vooral op het platform, maar gelukkig is er ook een pelikaan aan het vissen. Op zoek naar een lunch komen we 40 kilometer naar het noorden in Williwood terecht. Een geinig namenspel voor het plaatsje St. Willibrordus. Het is wel duidelijk dat het zondag is, want bij Daaibooi Beach staan zoveel autos dat we besluiten om te keren om bij ons appartementje te relaxen. Voor de avond hebben we een afspraak bij Steak en Ribs, een restaurant direct aan zee. Onder ons beukt de zee op de kade en zien we vissen van 2 meter voorbij zwemmen, het blijken tarpons te zijn. We zien een paar zeeschepen de Sint Annabaai binnen varen en krijgen ook nog de zonsondergang cadeau onder het genot van een cocktail. De steaks blijken gigantische en smaakvolle units te zijn waarvan we een deel mee naar huis nemen. Op ons privé terras drinken we nog wat onder het genot van live jazz muziek dat wordt gespeeld op het foodtruck terreintje onder ons. Maandag ochtend hebben we een uiterst sjiek ontbijt met ribeye steak op brood, Jantientje krijgt ook een klein stukje van ons.
Het is inmiddels maandag, de wegen zijn druk met auto's, maar de stranden helemaal leeg. We rijden naar het vliegveld om onze autohuur te verlengen, we tanken de auto vol met benzine van 1 euro per liter. Syl kan weer even zwemmen in en baaitje terwijl Pat gezellig doet met de lokale honden op het strand. We kijken nog even rond bij Grote Knip, een populair strand met azuur blauw water, waar zelfs een touringcar met toeristen wordt afgezet. Het is wel duidelijk welk publiek hier komt als we mensen broodjes frikadel horen bestellen. Curacao is sowieso erg Nederlands georiënteerd en niet alleen vanwege de taal. Veel producten uit Nederland zijn hier ook te krijgen en dat schijnt voor de gemiddelde pakket reiziger een prima uitkomst te zijn. Wij vinden het allemaal een beetje gek, we zien liever wat meer van het lokale leven. Enfin, we leren heel veel van dit reisje, alhoewel het eigenlijk geen reis genoemd mag worden, het is meer een vakantie. Reizen op zo'n klein eiland met een vast verblijfplaats zit er niet echt in. Dat is waarschijnlijk de reden dat we het allemaal niet erg spannend vinden en erg snel verveeld zijn geraakt. De lokale bevolking is hier opvallend aardig en zeer vriendelijk. Op Valentijns dag doen we voor de verandering ook maar eens aan mee door naar het lokale restaurant in Otrobanda te gaan waar ze de boel gezellig hebben versierd, helemaal in Valentijns stijl, erg leuk en het eten is geweldig.
Dinsdag is onze laatste dag, we kunnen tot 12 uur in ons appartement blijven waarna we uitchecken. We rijden naar Mambo Beach, een soort resort in Westerse stijl met westerse winkels en bijbehorende prijzen. Hier krijgen we onze eerste tropische bui, gelukkig zitten wij droog in een van de Beach bars. Hier krijgen we tot horen dat onze vlucht naar huis vandaag niet gaat. TUI is niet erg goed in zijn communicatie, eigenlijk communiceren ze helemaal niets. We moeten zelf bellen om te achterhalen waar we kunnen overnachten, ook dat verloopt moeizaam. Als we onze bagage bij het hotel ophalen waar de afgelopen week zijn verbleven horen we daar van een lokale medewerker dat we ons kunnen melden bij het Renaissance hotel. Ze bieden ons een gratis maaltijd en de meest verschrikkelijk kamer zonder raam aan. Die maaltijd willen we niet, we hebben liever alles zelf in de hand. Het is niet anders en we zullen nog een nachtje moeten blijven. We worden behoorlijk pissig vanwege de belabberde communicatie en waardeloze kamer. We houden het gemopper voor onszelf, maar reken maar dat we dit bij TUI gaan reclameren. Woensdag ochtend vliegen we alsnog naar huis en wel in record tempo. Het vliegtuig gaat door meewind van 300 km/u maar liefst 1300 km/u op sommige stukken. We hebben een upgrade gekocht waardoor we heel veel beenruimte en 3 stoelen voor ons tweetjes hebben. Zo is de vlucht van 8 uur prima te doen. 's nachts om 1 uur zijn we thuis en best nog fit.
Dit reisje was een goede les voor ons. We zijn niet gemaakt voor een vakantie tripje waarin alles in handen is van TUI. De volgende keer gaan we alles weer zelf regelen.
De volgende keer zullen de Azoren zijn.
Doei
.png){kind=small}
.png)
