Dat lijkt een langdurige kwestie maar eigenlijk viel het best mee. Van deur tot deur in 21 uurtjes… Op Schiphol krijgen we een app-je van onze huizenverhuurder, hij schrijft dat we een ander, groter, appartement krijgen omdat er problemen met de airco zijn in het huis dat we hebben gehuurd. Eigenlijk verbaast het me niks, net zoals het me niet verbaasd dat we op het vliegveld van Hong Kong ge-appt krijgen dat er niemand zal zijn om ons het huis in te laten.
We krijgen een toegangscode voor de deur en kunnen onszelf binnen laten. Het blijkt dat dit appartement inderdaad ruim is en beschikt over 2 slaapkamers, wat handig is want ons Chinese vriendinnetje Jo komt voor Pat z’n verjaardag vanuit Shanghai naar ons toe. Afijn, de reis is dus vlekkeloos verlopen, vanuit HKG airport stappen we op de airport express naar Kowloon station, stappen op de gratis bus naar Tsim Sha Tsui station, stappen uit vinden bijna in 1x ‘onze’ straat en laten onszelf binnen.
Het appartement is inderdaad ruim en schoon, de keuken is echter van postzegel formaat, ach… eten kun je hier op iedere straathoek dus daarvoor hebben we geen keuken nodig. We zetten de airco’s op -10 en laten ons erdoor afkoelen. Aangezien het voor ons rond half 4 s’nachts is zijn we toch wel moe geworden. We willen even slapen maar voordat we dat gaan doen lopen we nog ff de straat op om bij het dichtstbijzijnde mannetje wat flessen water te kopen. 5 minuten later ploffen we in bed en niet lang daarna slapen we… de wekker staat op 14.00 uur zodat we niet de hele dag doorslapen en dus niet over het tijdsverschil heenkomen. Verfrist lopen we wat later de straat op. We hebben voor vandaag geen plan dus wandelen we wat, staren omhoog, staren naar de chique winkels, staren naar de Chineesjes, staren naar de kleine winkeltjes met allerlei prut, staren naar de peking-eenden en staren uiteindelijk naar een prachtige zonsondergang over de baai. We blijven nog even zitten om naar de verlichtende sky-line te staren…. deze is echt zoveel cooler dan die van New-York! Afijn, tijdens onze wandeltocht zijn we bij een restaurantje naar binnen gelopen om heerlijke noodles en te eten. Het is ondertussen 19.00 uur en hartstikke donker (nou ja, al die gebouwen zijn natuurlijk verlicht dus van donker kun je eigenlijk niet spreken..) dus eindelijk wel tijd voor een koud biertje. We lopen richting ons huis en denken ons van ons vorige bezoek aan HKG een gezellige straat te herinneren, Ashley Road. Uit onze herinnering borrelt de juiste route omhoog en we lopen er zo heen. In deze straat zijn we destijds een aantal keer geweest om heerlijke sushi te eten en ook fijne biertjes te drinken. Ook nu nog blijkt dit een prima straat te zijn om wat te drinken, de meeste tentjes zijn van eigenaar (en soort keuken) verwisseld maar het is nog steeds gezellig. We strijken neer in het raam (half binnen/half buiten) van de Kowloon taproom en krijgen tot Pat’s grote plezier een bierkaart met (bijna) uitsluitend lokale biertjes. Ik bestel lukraak wat maar Pat ziet direct een biertje dat nog op zijn wishlist staat… stond dus.
Ondanks ons dutje is het toch een lange dag waarin we even moeten wennen aan warmte en drukte, we houden het dus al snel voor gezien. De lokale supermarkt wordt nog even aangedaan voor koffie, water en bier waarna we al snel op onze eigen bank zitten. Maar niet voor lang….
Na een lange nacht staan we redelijk uitgerust weer op. Ff een koffie erin en hup richting MTR. De Octopus kaart is snel opgeladen en niet veel later staan we op Hong Kong Island. Het is een mooie dag dus we gaan de Victoria peak op, uiteraard doen we dat met de peak tram. Het treintje gaat bijna recht tegen de berg op en hoe hoger we komen, hoe mooier het uitzicht. 11 jaar geleden hebben we dit ook gedaan en het was toen al toeristisch maar we schrikken ons een hoedje als we boven komen. Er staat gewoon een gebouw van 7 verdiepingen óp de peak. Het gebouw is volgestouwd met winkeltjes en restaurants. Gelukkig hoeven we ons niet in te spannen om boven te komen, de roltrap brengt je hier werkelijk overal. Eenmaal boven en buiten is het uitzicht over de volgebouwde baai echt fantastisch, bovendien staat er een lekker windje dus het is goed uit te houden in de zon. Binnen in het gebouw is ook een Rock shop, geen bier dus maar wel een foto, bijna net zo leuk :-). We lopen naar een verderop gelegen uitzicht punt, waar het een stuk rustiger is en besluiten naar beneden te lopen. We willen uitkomen bij de Great Escalator, de langste roltrap ter wereld die gebruikt wordt om de berg op en af te komen, in de ochtend en avond spits door 1000-en werkers, en de rest van de dag door toeristen om te voorkomen dat je té oververhit raakt van de steile heuvels. De buurt om de Great Escalator heen is een typisch oude Chinese buurt, heerlijk om doorheen te wandelen en dat doen we dus ook. In Wellington street eten we wat, want dat is toch wel iets te lang geleden.
Om terug te komen in Kowloon nemen we de Star ferry, die ons in 5 minuten over de baai vaart. De Star Ferry wordt gezien als hét hoogtepunt van HK, samen met de peak. Zeer begrijpelijk want vanaf zowel de peak als de ferry is het uitzicht zeer bijzonder te noemen. Zo’n skyline rondom een enorme baai met op de achtergrond de bergen zie je nergens. Intussen weten we de weg alweer terug naar huis langs alle dure merkwinkels. We lopen er onverstoord op onze slippertjes, korte broek en grote camera langs. Om een beetje het tijdverschil de baas te blijven houden we een rust momentje in ons appartementje en douchen er nog even. Rond 7 uur lopen we naar buiten om letterlijk om de hoek bij de vele afhaal tentjes de heerlijkste wontons en noodle soep te halen. Het is intussen donker geworden en Jo zit in het vliegtuig hierheen. We zullen haar later treffen op een van de vele metro stations in de buurt. Daarna laten ze ons waarschijnlijk alle leuke avond plekken zien.
Groetjes en tot morgen als Pat 50 is geworden :-)
.png){kind=small}
.png)
