Zaterdag ochtend vertrekken we na een lekker ontbijt richting Cochem. De rit voert langs de Moezel, een super mooie rit langs dorpjes en wijnbergen. We parkeren de auto's een stukje buiten het centrum van dit drukke toeristische plaatsje. Vroeger zijn we hier vaker geweest, het was onze zomervakantie voor 5 dagen toen we klein waren. We wandelen meteen richting de sesselbahn naar het Pinnerkreuz. Pa besluit alvast Cochem in de lopen om een terrasje te pakken. De rest koopt een enkele ticket zodat we later naar beneden kunnen wandelen. Het is een korte kabelbaan., we stijgen slechts 155 meter naar een hoogte van 255 meter.
Boven aan gekomen lopen we direct naar het terras met uitzicht. Na wat gedronken te hebben wandelen we naar het kruis. Ook hier is weer een mooi uitzicht op het Moezeldal, de rijksburcht en natuurlijk het plaatsje Cochem. De wandeling naar beneden is op sommige stukken lastiger dan verwacht. Er moeten grote stappen gemaakt worden, Pat helpt ma ermee. Toch knap dat ma vrij eenvoudig naar beneden loopt. Onderweg op een mooi punt eten we onze meegebrachte broodjes op. Niet veel later staan we weer bij het begin van de kabelbaan onderaan de berg. Nu is het tijd om het dorp in de lopen en pa weer mee te nemen. Wat direct opvalt is dat het pension waar we vroeger wel eens overnacht hebben is veranderd in een modern hotel. Verder is het erg druk aan de Moezel promenade en het aantal terrassen lijkt meer dan we ons herinneren. We lopen wat langs de promenade met z'n winkeltjes, keldertjes en restaurants. Het barst er van de Nederlanders, deze streek is erg populair bij ons volkje.
Bij het voorbereiden van dit reisje hadden we een foto gevonden van Sylviana, Pat en Ma bij het fonteintje op de Markt. We willen de foto namaken met dezelfde 3 mensen, 30 jaar later dus. Het duurt even voor we in de gaten hebben vanuit welke positie we de foto moeten nemen. Maar het is gelukt, we hebben een mooi plaatje kunnen maken. Duitsland zonder braadworst is geen Duitsland vinden we. We besluiten om naar het restaurant van hotel Vonderbeck te gaan. Hier blijken we vroeger vaker te zijn geweest. Pat kan er niet veel van herinneren, maar pa, ma en Sylviana wel. Inmiddels schiet de tijd lekker op en wandelen we terug naar de auto om richting Reil te rijden. Op de heenreis hadden we een mooi uitzichtpunt gezien bij de bocht van Bremm. Op goed geluk rijden we het plaatsje Bremm in om erachter de berg op te gaan. Hier liggen Europa's steilste wijnbergen, de Bremmer Calmont heeft zelfs een hellings percentage van 65%. En dat zullen we weten ook, de auto's moeten in de eerste versnelling de berg op. We vinden het uitzichtpunt over de bocht. De Moezel maakt hier een soort van haarspeldbocht een erg mooi gezicht vanaf deze steile helling. Syl, Syl, Rich, Pat en de kids wandelen nog een klein stukje verder de berg op. Het is onmetelijk steil, maar door elkaar goed vast te houden slepen we onszelf nog een stukje naar boven. Spannend.
Terug in ons huis gaan Syl en Syl aan de slag om typische Duitse gerechten te maken. Zo eten we flammkuchen, kartoffelsalad, wurst, gemischte salad, puten op de bbq en natuurlijk een biertje en wijntje. De gerechten zijn goed gelukt en smaken ons prima. Op onze laatste dag, de zondag nemen we de auto naar Bernkastel, een van de mooiste plaatsjes aan de Moezel. De route over de berg is erg snel en voor we het weten parkeren we onze auto's direct bij het dorp. We kopen direct tickets voor een rondvaart over de Moezel. Terwijl we op de boot wachten verdelen we de door tante Adrie meegegeven chocolade cake, lekker. Even later stappen we aan boord van een vrij lege boot. De boot vaart met prachtig zonnig weer rustig de Moezel af. Een mooie vaart langs de wijnbergen en wat dorpjes en uitzicht op een ruïne. Terwijl we het stadje inlopen geeft pa aan liever nog een keer met de boot meegaat. Het dorp Bernkastel is super leuk en authentiek. Met veel vakwerkhuisjes en pleintjes. We lopen er een uurtje rond en bewonderen het pittoreske plaatsje. Om weer op krachten te komen drinken we op een terras van een 500 jaar oude herberg een biertje, wijntje, sappie. Als we teruggaan naar de kade komt pa er ook net aangelopen, hij heeft een extra lange boottocht gekregen van de kapitein, super geregeld dus.
We moeten weer terug voor de wijnproeverij die Syl 's morgens kundig heeft geregeld. We gaan naar hauw Karina, gelegen aan de Moezel. We worden uitgebreid bijgepraat door boer Thomas. Hij blijkt de wijn helemaal in z'n eentje te maken, het klinkt bijna onmogelijk. We proeven wel 6 wijnen en 3 likeuren. Het meest smaakt bijzonder goed, we neigen vooral naar het wat zoetere. Na de proeverij kopen we allemaal wat flesjes wijn, rosé en likeur. Het is nog steeds erg mooi weer en eten onze maaltijd in een leuk paviljoen aan de Moezel, beter kan niet. Als we 125 euro!! voor 8 personen hebben afgerekend begint het zowaar te regenen. Nouja geeft niets we gaan toch terug naar ons huis. Sylviana is de Bob en rijd ons in 2 ploegen de berg op, goed geregeld. De laatste avond brengen we rustig door in ons met wat Internetten en kaarten. Maandag ruimen we onze spullen op en laden we de auto's in. Eerst nog even naar de supermarkt om de lege flessen en kratten in te leveren. Het was weer een prima weekje, op naar de volgende ;-)
Groetjes, Pat en Syl
Volgende vakantie is de eerste week van augustus, bestemming onbekend
.png){kind=small}
.png)
