Groot, groter, grootst. Ja natuurlijk is alles groter hier. Vooral te zien aan de wegen, kruispunten, auto’s, campers, shopping malls, maaltijden, koffie bekers, bomen, bergen, vooral mensen en ego’s.
Winkels. De winkels zijn hier faaaaantastich. Ze zijn, groot, altijd op dezelfde plek te vinden en goed betaalbaar. Toppunt was een outdoor winkel a la Bever zwerfsport maar dan uiteraard 400x groter, een ware hal. Naast de bekende kleding (met camouflage motief) worden er vuurwapens verkocht (alleen op de muur richten, thank you), 100 soorten verrekijkers, munitie, munitie kluizen, bear spray, GPS, opgezette dieren, veel foto’s van afgeslacht wild. Kortom cool om eens te zien.
Hello, how are you. Tsja wat betekend het nou. Eigenlijk niets meer dan een begroeting zonder enige interesse. Je kunt gerust antwoorden met dezelfde vraag. Maar eerlijk is eerlijk; het is wel heel vriendelijk. Gemeend of niet.
Hell, how are you (2). In onze oren klinkt deze vraag / begroeting een tikkeltje te vriendelijk. We weten ons er eigenlijk geen raad mee. Waarom amerikanen in winkels, supermarkten, campings, benzinepompen en gewoon op straat zo uitbundig ‘how are you’ roepen blijft dus een raadsel.
Cowboys, ze bestaan dus echt. Hier in het noorden van het Noorden van Amerika zijn ze er gewoon hoor. Met of zonder paard het is meteen te zien wie hier de nieuwerwetse cowboy is. Compleet met Stetson hoed, laarzen en een iets te strakke Wrangler spijkerbroek.
Koffie. Ondanks het feit dat we zelfvoorzienend zijn in ons campertje gaan we af en toe wel eens ergens koffiedrinken. De vraag medium, large, extra large? wordt door ons standaard beantwoord met medium please. En dan nóg is het zo’n sloot koffie dat we de helft weggooien. We zijn er zelfs al toe overgegaan 3 koffie ipv 5 te bestellen en dan te delen. Ik weet het, het ziet er erg Nederlands uit maar anders is het gewoon écht te veel.
Vriendelijkheid. Vanaf het moment dat we de states in zijn gekomen zijn de mensen al vriendelijk. Opvallende vriendelijkheid van de douanier (deze mensen zijn over het algemeen draken) die enthousiast reageerde op onze opmerking dat we naar Fiji zouden gaan. Ook in de supermarkt kun je soms onverwacht leuke conversaties hebben. Zo was daar een paar dagen geleden in Jackson een cassiere die spontaan begon te vertellen over haar de dochter en welke jongens zij wel en niet mocht daten. Of de mensen in de bear jam’s met de grote verrekijkers waar je doorheen mag kijken. We hadden zelfs een meneer met een enórme canon lens die ons aanbood onze camera op de lens te schroeven en een foto te maken. De mensen bij de campings zijn over het algemeen ook erg aardig alhoewel de receptioniste op deze camping toch de plank enigszins misslaat…. Zij is voor ons gewoon té Amerikaans…
Campers en caravans. Wij dachten dus toen we deze camper gingen reserveren dat we een lekkere grote camper wilden…. Nou het is echt bijna de allerkleinste die hier rondrijdt. Het feit dat het ding 10 meter lang is doet hier niks aan af hoor! Onze buurman van vanochtend had een caravan naast ons staan van zo’n 13 meter lang. Wat een enorm apparaat! Tot onze grote vreugde ging de laadklep open en zagen we dat hij 2 motoren binnen had staan. De auto die dit apparaat moest trekken was bovendien ook niet misselijk. Ook campers van 13 meter met een auto erachter gehangen (het liefst een niet lullig formaat Jeep) zijn hier absoluut geen uitzondering. Maar nou moet ik ook zeggen dat de wegen het allemaal toelaten.
Wegen. Hier kan ik kort over zijn; de haarspeldbochten zijn zo breed dat wij ze, zonder ervaring maar met een camper van 10 meter, probleemloos nemen. Af en toe komen we op wegen waar wat kuilen in zitten maar over het algemeen zijn de wegen breed én goed onderhouden. Probleemloos flink doorrijden dus; ware het niet dat we dan met z’n allen de camper uit rammelen ;-)
Nationale Parken. Ook hier kan ik kort over zijn. Het zijn er veel, ze zijn groot en overweldigend. Het landschap is in de meeste gevallen groots en meeslepend en moeilijk te omschrijven. Ik kan iedere liefhebber van grootse en meeslepende natuur dan ook aanraden om een keer het noorden van Noord-Amerika te bezoeken. Het liefst met genoeg tijd om verder te wandelen als de meeste toeristen doen om echt van de ongereptheid van de gebieden te kunnen genieten.
Wildspotters, zijn vaak erg fanatiek. Vooral in de aanschaf van net iets te high-tech apparatuur. Dachten wij met z’n allen dat we goede camera en verrekijker apparatuur hadden. Welnee, waarom zouden we dat denken. De gemiddelde wildspotter neemt minimaal 1 camera met super lens, een verrekijker, telescoop en walkie talkie mee.
Er valt natuurlijk nog veel meer te schrijven over de Amerikaans cultuur maar hier hou ik het voorlopig even bij.
Take care and have a nice day! (nog zo’n uitspraak waarvan je je afvraagd of ze het wel menen…)
Pat en Syl
.png){kind=small}
.png)
