Allgäuer Alpen

Op onze laatste dag in het midden van het Zwarte Woud doen we naast de boodschappen niet al teveel. We maken de caravan klaar voor de rit naar Oostenrijk en rommelen verder wat. 's avonds eten we nog wel in het camping restaurant, meestal is het eten op een camping matig, maar hier heerlijk. De dag erop hebben we een goede rit naar Mittelberg. Onderweg merken dat de door Pat geknutselde camera hapert, hij heeft weer wat te doen. Vanaf de Bodensee is het vooral binnendoor over wat kleinere bochtige wegen, maar dat lukt steeds beter. Zodra we Beieren inrijden vinden we alles leuk. De besneeuwde bergen doemen in de verte op, de dorpjes met hun meibomen zijn allemaal leuk en het glooiende groene landschap is rustgevend.

Zodra we de Bodensee voorbij zijn komen we in bekend gebied met plaatsen als Oberstaufen, Sonthofen en Oberstdorf. Voorbij Oberstdorf wordt het nog wat bochtiger en rijden we de grens met Oostenrijk over het Kleinwalsertal in. We rijden in een dorpje nog verkeerd, maar gelukkig is er genoeg ruimte om te keren, het zou toch wat zijn als we vast komen te staan in een smal straatje.

Het Kleinwalsertal is een soort Oostenrijkse enclave in Duitsland. Doordat het dal omgeven is door bergen van 2000 tot 2500 meter is het alleen vanuit Duitsland te bereiken. De rest van Vorarlberg is alleen te voet te bereiken, maar dat duurt al snel 10 uur. De bergen in het dal behoren tot de Allgäuer Alpen. De camping ligt langs de Breitach rivier en is ruim opgezet. Overal is uitzicht op de bergtoppen, die nog besneeuwd zijn. We rommelen wat om de caravan waterpas te zetten en even later zitten we buiten want het zonnetje schijnt. Van de buurman horen dat dit de eerste mooie dag is na dagen met regen en sneeuw. De camping is wat duurder (€53), maar we krijgen daarvoor wel een pas voor diverse liften. Laten we dat nou erg leuk vinden.

Dat is dan ook precies wat we zondag doen. Helaas regent het intussen wel, maar we hebben geleerd dat als we er eenmaal in lopen het allemaal wel mee valt. In 45 minuten wandelen we deels langs de rivier de Breitach naar het dalstation van de lift naar de Walmendingerhornbahn. We worden zo'n 750 meter omhoog getakeld naar 1940 meter. Het uitzicht over het dal en de bergen is fantastisch. We zien vanaf deze hoogte dat De Pep onder een wolk staat. In de berghut eten we een goulashsoep met een pretzel en kijken nog wat rond. We wandelen het laatste stukje naar 1990 nog even omhoog om het kruis aan te tikken. Als we weer beneden in het dal komen zien we dat deze lift voor 2 personen €70 kost, dat hebben we maar mooi uitgespaard door op camping Vorderboden te gaan staan. De rest van de dag en de volgende dag blijft het af en aan regenen. 's avonds kijken we een deel van de Mission Impossible films, we kennen deze films niet, maar het blijkt leuker en grappiger dan we dachten. Jammer dat er maar 1 deel op Netflix staat.

Vanwege de aanhoudende regen gaan we maandag shoppen in Oberstdorf, een half uurtje rijden vanaf de camping. Hier zijn we al een paar keer eerder geweest, het is er behoorlijk toeristisch en de zuidelijkste gemeente van Duitsland. Oberstdorf is omgeven door bergen, er zijn zelfs skischansen. Het lijkt erop dat iedereen hier sportief is, zelfs de oudere mensen die hier komen om te wandelen. Vanwege die sportiviteit barst het er letterlijk van de winkels met sportieve kleding. Onze favoriete winkel is 1803 met hun eigen merk 'Born in the Alps'. We hebben er al vaker kleding gekocht. Syl is uit op een nieuwe jas en dat lukt bijzonder goed, want na een uur zoeken, vragen stellen en passen lopen we met 2 nieuwe jassen de deur uit. Een mooi dun, lichtgewicht en gewatteerd winterjasje en een hippe regenjas die er overheen past.

Na een bakkie koffie met een gedeelde plak cake in ons favoriete koffie tentje wandelen we nog wat door de straatjes van dit dorp. In het parkje bij het gemeentehuis eten we onze zelf meegebracht broodjes. We bekijken de splinternieuwe en langste lift van Duitsland. Deze is nu nog niet open, maar volgende week gaan we zeker een keer met deze lift naar boven. Onderweg naar de camping doen we boodschappen. Pat vind een manier om Mission Impossible 1 te kijken, we kunnen zo waarschijnlijk de hele reeks zien. 

We kunnen onbeperkt bergen op en af met onze Allgäu-Walser-Pass. Vandaag nemen we het gondeltje van de Kanzelwandbahn. Het is best gewolkt, maar gelukkig droog. Eenmaal boven zien we een mooi panorama van bergen en dalen om ons heen, op de 1950 meter waar we nu zijn ligt er nog wat sneeuw. We beginnen aan een wandeling naar beneden, naar een meertje dat vermoedelijk gebruikt wordt voor de sneeuwkanonnen in de winter. Het meertje ligt in Duitsland, terwijl we in de gondel zijn gestapt aan de Oostenrijkse kant. Leuk deze samenwerking. Terwijl we naar beneden lopen verandert het zicht letterlijk binnen paar minuten naar bijna niets, het lijkt wel melk. We lopen toch via een paadje weer naar boven, de wolk is zo dicht dat we misschien maar 20 meter zicht hebben. Eenmaal boven staat er een bordje met daarop de bergtoppen waar we uitzicht op hebben, je raadt het al, ze zijn niet te zien. We wandelen terug naar het bergstation voor een bakkie koffie.

Omdat de wolk niet optrekt nemen we de lift weer naar beneden en lopen een beetje door het dorp Hirsegg, waar wegens de mittagsruhe de winkels dicht zijn. De meesten zijn gewoon van 12 tot 14.30 uur dicht, we weten dat ze dat hier doen maar tis steeds weer wennen. In "ons" dorp Mittelberg  moet een grote supermarkt, de Mpreis, zijn. We hadden hem nog niet gevonden dus tijd om op zoek te gaan wat niet zo goed lukt. We snappen google maps niet want die leidt ons ergens heen waar geen winkel is, toch? We besluiten de auto te parkeren en te voet op zoek te gaan en dan blijkt dat we er al 3x langs zijn gereden, hihihihihi. De supermarkt zit verstopt achter de gevel van een lunchtent en blijkt echt wel heel behoorlijk te zijn....oeps... we kunnen dus uitgebreid boodschappen doen de komende dagen. 

Volgens de voorspellingen begint het woensdag om 12:00 te regen en houdt dat 24 uur aan. We vinden dus een leuke besteding tot 12u, we gaan naar de Breitachklamm, een mooie kloof uitgesleten door de rivier die ook langs de camping loopt. In 2019 zijn we hier ook geweest. We beginnen daarom vandaag de wandeling vanaf de Oostenrijkse zijde. Hier parkeren we de auto en lopen stijl naar beneden tot bijna aan de rivier. Na wat zoeken vinden we de route die we hadden bedacht, eerst naar de ingang bij de parkeerplaats helemaal beneden. Hier proberen we een bakkie koffie te kopen, maar er is niets te vinden, dan maar een zelf gesmeerde boterham. Het lijkt in de klamm een stuk rustiger dan de vorige keer. Via aan de wand gemaakte bruggen wandelen we er doorheen. Soms vrij breed, maar soms zo smal dat 2 personen elkaar niet kunnen passeren. De rivier is erg onstuimig na al de regen, dit maakt de kloof erg spectaculair en lawaaiig. Ook spectaculair is dat er her en der rotsblokken boven ons hoofd hangen, ze zijn blijven steken toen ze naar beneden vielen. Zoals afgesproken begint het om 12 uur te regenen. Liepen we aan het begin van de wandeling nog in ons tshirt, moeten we nu echt de regenjassen aan.

Na bijna 300 hoogtemeters komen we wat verregend terug bij de auto aan. Ook hier geen koffie te vinden. We rijden terug richting camping, hier aangekomen blijkt de slagboom niet open te gaan, men neemt de middag rust wel erg serieus. We besluiten naar Baad te rijden voor een bakkie koffie. 's middags beginnen we nadat Pat ons internet kastje heeft voorzien van verse data aan Mission Impossible 3. Tijdens de film maken we een toasti in de oven en eten we er wat groente bij. Pat trotseert alleen de regen nog om wat water bij te vullen en de WC te legen. Verder wachten we de regen af. De regenverwachting klopt gelukkig niet, als we op Hemelvaartsdag wakker worden regent het niet meer en dat blijft even zo. We blijven hier nog wel een tijdje, maar na Pinksteren hebben we ook nog een paar dagen waarvan we niet weten hoe we die gaan invullen. Snel als we zijn besluiten we naar Rothenbach ob den Tauber te gaan, Syl regelt de camping voor de laatste 4 nachten. Wat Syl ook meteen regelt is het uitstapje van vandaag. Toen we hier aankwamen waren er 3 liften open, vandaag zijn dat er 10, dus we hebben de keuze.

Met de bus rijden we naar Hirschegg om daar de stoeltjeslift te nemen. Vanuit hier kunnen we via de hochweg terug wandelen naar de camping. Vanwege het lange hemelvaart weekend en het aardige weer is het veel drukker dan eerder. Er hebben opvallend veel mensen kleur in hun kleding. Niet zoals in Nederland waar donkerblauw en zwart de mode is, dit ziet er een stuk gezelliger uit. Vermoedelijk groeien de kinderen hier al op met felle ski en wandelkleding, best veilig ook in de bergen. We wandelen rustig over het glooiende pad door donker bos en open plekken met fraaie uitzichten. We nemen 2 keer pauze in een berghut, om van het uitzicht en de koffie te genieten. De route loopt boven onze camping langs, maar die zien we onderweg niet. Na 7km komen we aan in Baad, waar we nog een steile weg oplopen om daarna op het terras van de Kuhstall bij te komen. Hier eten en drinken we ook wat. Een bijzondere plek helemaal aan het einde van het dal, verder kan alleen nog te voet, maar dat slaan we vandaag maar over. Terug op de camping meten we 250 hoogtemeters. De camping is vandaag heel druk geworden vanwege het lange weekend. De eerste 5 dagen was er bijna niemand, maar een beetje reuring is best leuk.

We zullen zien wat de komende week ons brengt

Servus