Texas
Azoren
Roadtrip Amerika
Londen
IJsland
Zuid Amerika
Japan
Wereldreis 2009
Bosnië en Herzegovina
Onze foto's
Oostenrijk
De cloud forest rondom Boquete
De cloud forest rondom Boquete
 

Bij Mike's grill vieren we St Patrick's day tussen de Amerikaanse Expats. We drinken een paar biertjes, eten er prima en kopen nog een paar biertjes voor op ons eigen terras. Eenmaal terug bij ons pension zitten we nog even lekker buiten op ons balkon te genieten van de volle maan en de heerlijke temperatuur. Zoals altijd liggen we er niet laat in maar voor ons toch laat, we gaan pas om 22.45 slapen. We worden wel extreem laat wakker, om 07.45 uur! Douchen doen we onder een heerlijk warme douche (niet vanzelfsprekend!) en vervolgens gaan we ontbijten bij een bakkertje om de hoek. Syl besteld oatmeal en denkt dat dit yoghurt met homemade muesli is.... het blijkt havermout pap te zijn. Nou ja, er zitten rozijnen in en er wordt honing en kaneel bij geserveerd dan i s het best te eten. Pat krijgt een enorme omelet die prima smaakt. De muffins die hier worden verkocht zien er echt heerlijk uit, we delen er een en besluiten dat ze geweldig zijn!

Na het ontbijt gaan we naar het toeristen buro om te vragen of er in de buurt mooie auto routes zijn of dat ze een kaart van de omgeving hebben. De info blijkt uiterst sumier te zijn, de dame heeft alleen een kaartje van het dorp en dat dorp bestaat uit 1 straat dus dat lukt ons nog wel.... We besluiten via Volcancito naar Volcan Baru te rijden. De route leidt ons langs dikke landhuizen, mooie uitzichten en bloemen hagen. Uiteindlijk eindigt het voor ons bij een onverharde weg met kuilen van minstens een halve meter diep en keien van hetzelfde formaat. Dat gecombineerd met een steile weg en scherpe bochten doet ons besluiten het er niet op te wagen met onze huurauto zonder 4WD.

We keren om en gaan op zoek naar de 'bloesem route'. Deze zou redelijk makkelijk te vinden moeten zijn en ons leiden naar het plaatsje Volcan. De route is pas te vinden nadat we doodlopende wegen hebben bereden en dorpelingen hebben ondervraagd... Het is hier overigens wel heel mooi, heuvelachtig en super groen we rijden langs sinaasappelgaarden, koeien, geiten en oerwouden inclusief lianen. Kortom... Geweldig! En dat allemaal met de dreigende donkere wolkenmassa boven ons die constant aan de vulkaan lijkt te plakken. Zo rijden we een paar uur rond en vinden geen enkele berijdbare route de vulkaan op. Het geeft niets, want we zijn om de vulkaan heen gereden vandaag en hebben heel veel van de omgeving mogen zien. En die is echt prachtig, daarbij zijn de mensen ook nog eens vriendelijk en behulpzaam. Het plaatsje Vulcan vinden we ergens in de middag alsnog, maar dan is het al te laat om verdere wegen de vulkaan op te gaan zoeken, dichterbij dan dit komen we niet. In Vulcan lunchen we bij een kruising tussen een bistro, 60's diner en een speeltuin. Via de stad David rijden we terug naar onze eigen verdieping in Boquete. In Boquete drinken en eten we 's avonds wat. We gaan vroeg naar bed, want om 7 uur moeten we ingepakt klaarstaan voor de vogel spot tour. Deze tour is beschreven in een aparte blog.

Na het vogelen woensdag ochtend rijden we 's middags naar ons nieuwe onderkomen. Een prachtig eigen huisje in de jungle met een eigen terras. Onderweg hebben we lunch en diner gekocht, we knabbelen eerst de lunch. Na de lunch worden we opgewacht voor een tour over een koffie estate. Panama staat minder bekend om z'n koffie dan andere midden Amerikaanse landen, maar toch wordt hier veel goede koffie geteeld. Met een mooie Landcruiser worden we naar de boerderij van Kotowa gereden, het tourtje wordt gegeven voor 6 personen. Ten eerste krijgen we koffie vruchten te zien. De besjes achtige vruchten lijken op geen enkele manier op koffiebonen. Daarna lopen we in de regen naar een schuilhutje waar we erg veel uitleg krijgen over de koffie's. Zo zijn er oorspronkelijk maar 2 soorten bonen, de Robusta en de Arabica. Een beetje net als wijn, die z'n oorsprong vindt in een paar druivensoorten. De laatste tientallen jaren zijn deze 2 soorten verbeterd en veranderd waardoor er nu meerdere types zijn. We leren dat de Robusta veruit de minste kwalitiet heeft, maar voor de boer veel interresanter is. Het struikje levert 3 x zoveel op als de Arabica en is nog eens lager ook, dit maakt het plukken eenvoudiger.

Een ander verschil tussen deze twee is dat de robusta een vollere body heeft en de Arabica meer aroma's. In het westen vinden we de Robusta lekkerder, of hebben geleerd dit lekker te vinden. We zijn er zo aan gewend dat we de verfijnde smaak van Arabica koffie zien als een slap bakkie. Dit terwijl Arabica een geavanceerder smaak palet heeft, deze smaken blijven echter niet direct in de mond hangen zodat we denken dat het slappe hap is. De smaken komen pas na een tijdje tevoorschijn. Enfin, veel technische details waar we ons nog maar eens in moeten verdiepen, want het is wel erg interresant. Net zo interresant als wijnen en bieren. Kotowa maakt alleen koffie voor de high-end markt, dus alleen de beste koffie. We hebben niet gehoord of de koffie struiken op een speciale manier worden behandeld. De vruchten worden wel op een speciale manier behandeld. Zo krijgen de indiaanse plukkers een uitstekend salaris als ze ervoor zorgen dat ze alleen de rijpe vruchten plukken. Er mag maar 5% niet rijp zijn per zak van ongeveer 15 kilo. Daarna worden de vruchten gedroogd en verder verwerkt. Het boontje moet natuurlijk uit de vrucht en alleen boontjes van een bepaald formaat gaan door voor de Kotowa koffie. Het hele proces is niet helemaal blijven hangen, maar het komt erop neer dat deze estate zeer verfijnde koffie maakt, die hoog staat aangeschreven bij kenners.

Gelukkig was Hans, onze gids erg reeel en liet iedereen in z'n waarde door te zeggen dat we gewoon moeten blijven kopen wat we lekker of betaalbaar vinden. Alhoewel de supermarkt koffie niet echt een favoriet van hem is. Natuurlijk werd er ook geproeft. Het ging om 3 koffie's van dezelfde bonen, maar dan light, medium en dark gebrand. Het branden gebeurd in een eenvoudige trommel, waarbij degene die het apparaat bedient via een glaasje in de gaten houd welke kleur de boontjes hebben. Het verschil in brandtijd tussen de 3 is slechts 30 seconden! Light Roast bevat de meeste aroma's en smaken, maar het minste 'body' of nasmaak. Bij Dark Roast zijn de meeste aroma's en smaken verdwenen maar is er wel een sterke nasmaak over. DeAmerikanen gaan een stapje verder met French Roast waarbij alle smaken worden weggebrand. Pat vond de Dark Roast het lekkerst, Syl de Medium Roast. We hebben een zakje Medium Roast gekocht voor thuis. Al met al hebben we veel geleerd en het is interresant genoeg om er wat meer over te lezen.

Na de tour word iedereen afgezet bij z'n hotel, terwijl wij met Hans meerijden naar ons mooie huis. Hans is er samen met Terry de eigenaar van. Intussen hebben we geregeld dat we een dagje langer kunnen blijven, het huis is namelijk zo compleet en comfortable dat het ons wel bevalt. Buiten op het terras hebben we direct uitzicht op een stuk jungle. Het leukste is misschien wel dat er continue Kolibrie's op ons terras afvliegen om van het lokbakje te komen drinken. Wat een leuke diertjes zeg. Ze zijn echt heel erg klein, maken leuke geluidjes en als ze langsvliegen is het net een grote bromvlieg. Syl kookt zelf een eenvoudige en lekkere maaltijd in het huisje. 's avonds proberen we een film te kijken, maar dat lukt niet. Het vogels spotten en de koffie tour hebben ervoor gezorgd dat we flink moe zijn, slapen dus.

Donderdag ochtend worden we wakker met de aanblik op een levensgrote spin op de muur in onze slaapkamer. Slik, ohja da's waar ook, die jongens wonen hier ook nog. We geven het beest maar een naam zodat we er misschien wat geruster op worden. Vandaag gaan we de natuur in, maar daarover later meer.

Proost,

Pat en Syl