Om wakker te worden lopen we even naar het Graceland toe, dat ligt op nog geen 5 minuten lopen aan de overkant van de straat. We kunnen er uiteraard niet in maar kunnen wel over de muur kijken naar het mooie huis. Pat kan nog wat foto’s maken en Syl leest de teksten van al die 1000-den mensen die iets op de muur hebben geschreven. Best indrukwekkend. Het is perfect weer, zonnig, strakblauwe lucht nog niet al te warm. We kunnen ons goed voorstellen dat het hier midden in de zomer echt veeeel te warm is! Hebben we nu luchtvochtigheid van 50%, in de zomer wordt dat wel 80 tot 90%. Dan hoef je maar 1 vinger te bewegen en je zweet al…. Afijn, we ontbijten nog even, ruimen op en stappen in de auto voor een ritje van een uur of 2 naar Little Rock, Arkansas. Waarom naar Little Rock, Arkansas? Uhm nou omdat Pat het zo leuk vindt klinken. Tja, soms zijn er nou eenmaal geen goede redenen nodig om iets te willen, toch?
We nemen voor het eerst deze reis de snelweg, die heel erg druk is. Voornamelijk met enorme vrachtwagens die net zo hard rijden als auto’s, of harder. Dat is dus zo’n 120/130 km/u.
Bij de eerste camping in Little Rock worden we weggestuurd omdat ze geen tentplekken hebben, jammer want deze camping was precies in het centrum van deze hoofdstad van Arkansas. We worden naar het dichtbij gelegen Burns state park gestuurd, waar we inderdaad welkom zijn. De mevrouw die ons incheckt heeft duidelijk iets tegen donkere mensen. Zonder uit te spreken dat ze racistisch is weet ze ons haarfijn uit te leggen dat het eigenlijk maar nietsnutten zijn, we weten niet hoe snel we uit haar kantoortje moeten komen. De tent staat op een mooie plek helemaal achteraan op de camping. Midden in het bos maar ook vlakbij de snelweg dus we horen het verkeer voorbij razen. Nou ja, het is maar voor 1 nachtje. We rijden terug naar Little Rock om deze rustige stad te verkennen. Er zijn hier 2 voetgangers bruggen over de Arkansas river die er allebei erg mooi oud uitzien, we lopen er overheen en zien naast 1 van de bruggen een onderzeeër liggen die in diverse oorlogen is gebruikt. We hebben geen zin in claustrofobische toestanden en gaan er dus niet in. We lopen een stuk over de river walk en een stukje bewaard gebleven wetlands en besluiten om de Clinton bibliotheek tot morgen te bewaren. Clinton heeft jaren in Little Rock gewoond en heeft na zijn presidentschap besloten hier zijn bibliotheek te bouwen. Het is een enorm modern gebouw geworden. We lopen naar de hoofdstraat van Little Rock, drinken even wat en delen samen een stukje peanutbutter cheesecake. Pat zoekt op welke brouwerijen hier zijn en we pakken de auto naar de beste van de stad. Die beschikt echter niet over een proeflokaal, dus rijden we naar Blue Canoe brewery. Daar bestellen we allebei een ander proef assortimentje. het bier smaakt verrassend goed! Pat neemt een crowler mee, dit is een blik dat ter plekke vers word volgetapt. ’s Avonds op onze camping wordt er een vegetarische burrito gemaakt en een dik kampvuur bovendien.
Als we om 7 uur wakker worden op donderdag doen we onze normale ochtend dingen en stappen in de auto naar Chenal road, naar de Apple store. Syl heeft een paar dagen geleden haar telefoon laten vallen met als gevolg een wel heel grote breuk in het scherm. Hij doet het gelukkig nog wel maar moet wel gemaakt worden, dus online een afspraak gemaakt met een genius. We moeten even zoeken maar uiteindelijk vinden we de grote winkel in een hyper modern winkel gebied. We zijn al snel aan de beurt en gelukkig kan de telefoon direct gerepareerd worden. Een paar uurtjes later zijn we 140 Euro armer maar een nieuw scherm rijker. Eigenlijk wilden we vandaag de Bill Clinton library nog bezoeken maar het is ondertussen 14.00 uur en we willen ook nog naar Hot Springs rijden, we besluiten dus de bieb te skippen en rijden in een uur naar Hot Springs. Onderweg rijden we langs een slijter die Goose Island Bourbon County Brand Stout 2016 verkoopt. Dat is in de beer geek wereld nogal een dingetje dus daar moet Pat even heen. De slijter blijkt geen flesjes van het spul te hebben maar hij verkoopt het wel van de tap. In Amerika is het vrij normaal om een groot blik bier (crawler) of een grote fles bier (growler) af te laten vullen dus dat is wat we doen. Pat blij! In Hot Springs vinden we met gemak de KOA camping en krijgen een mooi grassig plekje dat zo ver mogelijk van de weg is. De tent staat in no-time en dus zijn we klaar om Hot Springs te bezoeken. Het is een stadje dat bekend staat om zijn warme bronnen. In de straat die de bijnaam Bathhouse row heet staat een hele stoet aan ouderwetse mooi bewaard gebleven badhuizen die stammen uit de tijd dat dit een populair kuuroord was. Daarnaast was Hot Springs in de jaren 30 tijdens de drooglegging een broeinest van criminelen. Alle grote gangsters zijn hier wel geweest en deden hier hun zaakjes. Het is best een gezellige straat, met aan 1 kant de badhuizen en aan de andere kant allerlei toeristische winkeltjes. In een van de oude badhuizen is een brouwerij gevestigd, de Superiour Bathhouse Brewery. Dit is de enige brouwerij die in een nationaal park zijn bier brouwt en ook de enige brouwerij die bier brouwt met water uit een here bron. We nemen allebei een proefplankje van 4 kleine biertjes en zijn er wederom over te spreken.
Terug op de camping lezen we wat, internetten wat en gaan zoals altijd op tijd naar bed. Op vrijdag de 14e ontbijten we met Amerikaanse pannenkoeken en een gebakken ei op de camping. We schrijven nog een verhaal voor onze blog en rijden iets na 10-en weg. Einddoel: Mount Magazine, het hoogste punt van Arkansas. Het is een indrukwekkende 900 meter hoog. Onderweg rijden we door een lieflijk heuvelachtig landschap waar maar weinig mensen wonen. We stoppen bij het post kantoor in Mount Ida om wat kaartjes te versturen, er zullen er wel weer meer volgen in de loop van de reis. Als we bij Mount magazine zijn aangekomen blijkt het heel hard te waaien op de berg, bovendien is er geen kampeerplekje meer vrij. We genieten tijdens het eten van onze lunch van het uitzicht en stappen nog een paar keer uit om alles goed te bekijken. Uiteindelijk vinden we een verlaten National Forest camping om 300 meter bij Lake Cove. Het is op z’n minst idyllisch. Alle het lawaai dat we de afgelopen dagen hebben gehad van de wegen rondom de campings is in 1 klap vergeten. Het is hier muisstil en er staat bijna niemand op de camping. Het wordt hier vanavond echt donker! We moeten nog even genoeg hout voor een vuurtje bij elkaar sprokkelen nu….
Morgen laten we het vriendelijk Arkansas weer achter ons om richting Nashville te gaan rijden. Dat gaan we niet halen in 1 dag maar we gaan in ieder geval een heel eind komen!
See ya later!
Pat en Syl
.png){kind=small}
.png)
